Bazı insanlar baktığında içinizi titretir. Acısı gözlerine yansımış, her an ağlamaya başlayacakmış gibidir bu insanlar. Çoğu zaman kaçmak isterim bu gözlerden. Baktıkça derinlere dalarım ve elimden de bir şey gelmezse kahrolurum.. Bugün kaçıramadım gözlerimi.. Karşımda dolu gözlerle yemek yiyen canım personelimle 2 lafın belini kıralım dedik. Dedik ama ben söyleyecek söz bulamadim. Gözleri gibi içi de dolmuş anlattıkça anlattı.. Açıldıkça açıldı... Ve biliyordum normalde kimseyle paylaşmadığını.. Sadece dinledim.. Sözcükler boğazımda düğümlendi.. Benden yaşça büyük annem yaşında kadın neler sığdırmayı başarmıştı bu yaşama... Belki nelere isyan etmesi gerekiyordu da direniyordu içine atıyordu.. Kadın olmak zordu bu hayatta evet biliyordum.. Ama böylesi de içimi acıtıyordu.. Neden şiddete eğilim gösteren, o güzel gözleri dolduran insanlar vardı bu hayatta... Yemeğini yemedi.. Sadece anlatmaya acıkmış bunu anladım. Sordum neden yemedin diye... Aslında böyle olsun istemezdim dedi.. Böyle ağlamak istemiyorum fakat bazen de dayanamıyorum dedi... Rahat bıraktım içini dilediği gibi döksün diye.. Terk edilmiş olmak değildi aslında ağlatan üzen.. Bunca mücadele karşısında kılını kıpırdatmayan adamdı... 3 oğlan evladı olan bu anne kendi başına 2 evladını evlendirmiş.. Gelinlerini karşısına alıp uzun uzun konuşmuş.. Durumlarını neler yapabileceklerini anlatmış. Gelinim hala söyler dedi. Seninle o gün o balkonda içtiğim kahvenin tadını bir daha hiç bulamadım diye.. Çok etkilendim.. Evet bir kahvenin kırk yılı hatırı vardı ve eğer gerçek bir hayat hikayesi bu kahveye eşlik ettiyse nice kırk yıllar devirirdi.. Gel dedim bir kahve yapayım sana.. Kahvemizi yaptım yanına güzel bir çikolata ile ikram ettim.. Karşımda bana sonsuz teşekkürlerini sunan personelim.. Gerçekten yıllara değen bir küçük an yaşadık.. Kahve bahaneydi... Sohbet her şeye değdi. Sonra sordum gelinin kahvesi mi benimki mi :) Dolu gözler gülümsedi:) İkisinin yeri de ayrı müdürüm diye:) Kadın olmak zordu vesselam... Anne olmak zordu.. Bilmesem de karşımdaki bunu en iyi açıklayan örnekti.. Sen çok güçlü bir kadınsın ve çalıştığın için kendini taktir etmelisin diyebildim... Gerçekten güçlüydü... Kolay değildi bir ömre bunca acıyı sığdırmak ve üç evlat yetiştirmek...
Şimdi düşünüyorum da insanları anlamak ne kadar kolay aslında. Bir bakış anlatırken her şeyi biz önümüzdeki en güzeli göremeyecek kadar bos bakıyoruz etrafımıza.. Bir bakalım bakan gözler ne anlatıyor veya sözcükler dile geldiğinde neler dökülecek ağızdan.. Bir duyalım.. Belki elimizden bir şey gelmeyecek ama kırk yıl sürecek bir hatıra kalacak ömürlerde..
Tatlı sohbetleriniz olsun hatırları kırk yıllar süren mis kahvelerle.. Ve görelim yaşam bize neler sunuyor neler kıymetli..
Sevgiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder